Okiem sceptyka: O placówkach służby zdrowia. Lepsze prywatne czy publiczne?

Na ulicy stał sobie stolik, a przy nim jedna z partii zbierała podpisy pod petycją przeciw prywatyzacji służby zdrowia. Wiadomo: w październiku wybory. Sam pracuję w lecznictwie, ale to moi najbliżsi bywają ostatnio pacjentami specjalistycznych ośrodków medycznych na Śląsku. Jedne są prywatne, inne - państwowe. Które lepsze? I jedne, i drugie oferowały medycynę na wysokim poziomie. Cokolwiek lepiej się jednak czułem w placówkach publicznych. Po pierwsze - lepsza atmosfera. Pacjent czuje, że lekarze na pierwszym miejscu stawiają jego zdrowie, a nie pieniądze od ubezpieczalni. Sam obiekt urządzony jest z większym rozmachem. Nie zauważyłem śladów bylejakości, niegospodarności, arogancji, co wszystko nieraz wiążemy z obrazem państwowej placówki. A w ośrodkach prywatnych? Bywają wtłoczone w kąty innych instytucji zdrowotnych, lśnią czystością, ale miejsca nieraz jest "na styk". Personel jest miły, zwłaszcza ten niższych szczebli. Rejestratorzy i lekarze cechują się raczej chłodną elegancją. Można powiedzieć, że oba rodzaje potrafią uniknąć typowych dla danej formy własności zgrzytów. Jak zwykle okazało się, że najwięcej zależy od człowieka.